Bazen hükümetler tarihin en karanlık dönemlerini canlandırmak isterler, tıpkı Polonya’da 2016 yılında muhafazakar yönetimin kürtajlara karşı bir haçlı seferi ilan etmesi ve hatta 2020 yılında düşükleri soruşturması gibi.
Bu hareket devasa kalabalıkları harekete geçirdi ve insanlar öfkelerini göstermek için ellerinde pankartlar ve palto askılarıyla sürüler halinde sokaklara döküldü. Herhangi bir siyasi sistemde hükümetin aptallığına karşı bir panzehir bulmak için halkın en önemli aracı protesto etmektir. Doğru, sokağa çıkmak yasaları değiştirebilir, başkanları düşürebilir ve bir ulusun kaderini değiştirebilir
.
Ama aslında her zaman kulağa geldiği kadar görkemli değildir. Evet, bazen güzel bir Van Gogh tablosu üzerinde sıcak çorba olabilir, ancak çoğu zaman aslında oldukça tehlikeli ve hayati tehlike yaratabilir. Sadece 2011 yılında Kahire, Mısır‘da Tahrir meydanında baskıcı bir hükümeti protesto eden milyonlar arasında değil, “Güvenlik güçleri ve protestocular arasındaki şiddetli çatışmalar en az 846 kişinin ölümüne ve 6,000’den fazla kişinin yaralanmasına neden oldu”. Sadece 2014 yılında Ukrayna’nın başkenti Kiev’de düzenlenen Euromaidan protestolarında değil, Ukrayna’nın Rusya’nın siyasi baskısına cevap vermeyi bırakıp Avrupa Birliği ile uyumlu hale gelmesini talep eden ve hükümetin yetkililere kendi halkına saldırma emri vermesinin ardından 108 sivilin ölümü ve 18 polis memurunun yaralanmasıyla sonuçlanan gösterilerde de.
Göstericilere karşı şiddet sadece otoriter Belarus’ta değil, sadece Gürcistan ya da Moldova gibi demokrasi mücadelesi veren ülkelerde değil, Fransa’da da yeni emeklilik reformunu protesto etmeye çalışırken Fransız çevik kuvvet polisinin sizi yakalaması oyunun bir parçasıdır.
.
Fransızların öğrenci protestolarıyla ilgili geçmişi 1229 yılına kadar uzanıyor. Salı günü bir tavernadan kovulduktan sonra ayaklanan öğrenciler, yıkım ve şiddet olaylarına neden oldu.
Avrupa tarihinde isyanlar, ayaklanmalar ve halk hareketleri her zaman var olmuştur, ancak bunların bugün tanıdığımız biçimlerini almaya başlaması, işçi sendikalarının ortaya çıkmaya başladığı on sekiz yüzlü yıllara rastlar. İşverenleriyle toplu pazarlık yapmaya ve hükümetin çalışma alanındaki kararlarını etkilemeye başladılar. Cumartesi günlerinin tatil edilmesinin ve 40 saatlik çalışma haftasının uygulanmasının nedeni onların kitlesel hareketleridir. Bu, haftada 100 saatten başlayarak özellikle sıkıntılı bir süreçti. Ancak bu kolay bir başarı değildi. 1870’te Batı Avrupa’da yayılan yasal değişiklikler sendikalaşma hareketini güçlendirdi ve daha aktif protesto biçimleri gelişti. Kadın hareketi de o dönemde ivme kazanarak yepyeni bir kitlesel protesto sanatı geliştirdi
.
Bugün demokratik ülkelerde kabul edilebilir protesto biçimlerini düzenleyen ve yöneten yasalar vardır ve fikir özgürlüğü, örgütlenme özgürlüğü ve ifade özgürlüğü temel haklardır. Bununla birlikte, bunların nasıl gerçekleştirildiği veya kıta genelinde nasıl engellendiği konusunda çok fazla çeşitlilik vardır
.
Konuklar
Emma Reynolds yıllardır CliMates Avusturya ve Fridays For Future ile çalışan, iklim ve biyoçeşitliliğin korunması için uluslararası kuruluşlarla birlikte kampanyalar düzenleyen bir iklim adaleti aktivistidir
.
Yana Sliemzina iUkrayna’nın Kharkiv kentinde yaşayan bir gazeteci ve yazardır. Rusya-Ukrayna savaşı ve Kharkiv Oblastı’ndaki toplumsal, kültürel ve siyasi süreçler hakkında haber yapan bölgesel bir yayın organı olan Gwara Media’nın uluslararası versiyonunda editörlük yapmaktadırlar.
Martin Bright şu ana kadar hakkında resmi sırlar adlı bir Hollywood filmi çekilen tek konuğumuz, bir göz atın! Kendisi 30 yılı aşkın bir süre gazetecilik yapmış, Observer’da İçişleri Editörü ve New Statesman’da Siyasi Editör olarak çalışmış ve halen Index Censorship için çalışmaktadır.
Kaynaklar
İklim protestocuları Van Gogh tablosunun üzerine çorba attı
Polonya neden büyük protestolara sahne oluyor
Mısır’da devrim: Hayal edilemeyenin gerçekleştiğini gördüm
Maidan şehitleri: Kiev’in kanlı devriminden on yıl sonra
Değişim için haykırmak: Avrupa’daki öğrenci protestolarının kısa tarihi
Yaratıcı ekip
Réka Kinga Papp sunucu
Daniela Univazo Marquine yazar-editör
Merve Akyel sanat yönetmeni, Eurozine
Szilvia Pintér yapımcı
Julia Sobota altyazıları ve çevirileri
Zsófia Gabriella Papp dijital yapımcı
Yönetim
Priyanka Hutschenreiter proje yöneticisi
Judit Csikós finans müdürü
Réka Kinga Papp Genel Yayın Yönetmeni
Csilla Nagyné Kardos ofis yönetimi
Video Ekibi
Kraków’dan Reedy Media
Gergely Áron Pápai Görüntü Yönetmeni
Üretim Sonrası
Nóra Ruszkai video editörü
István Nagy baş video editörü
Milán Golovics diyalog editörü
Dániel Nagy diyalog editörü
Sanat
Victor Maria Lima animasyonu
Crypt-of-Insomnia tema müziği
Hosted by
Varşova Avusturya Kültür Forumu
Açıklama
Bu talk show bir Display Europe prodüksiyonudur: kamusal değerlere bağlı çığır açan bir medya platformu.
Bu program Avrupa Birliği Yaratıcı Avrupa Programı ve Avrupa Kültür Vakfı tarafından ortaklaşa finanse edilmektedir.
.
Önemli olarak, burada ifade edilen görüş ve düşünceler sadece yazar ve konuşmacılara ait olup, Avrupa Birliği veya Avrupa Eğitim ve Kültür Yürütme Ajansı’nın (EACEA) görüş ve düşüncelerini yansıtmamaktadır. Ne Avrupa Birliği ne de EACEA bunlardan sorumlu tutulamaz.”
